Blog #6: Triteam Runnersworld Groningen – Triathlon Weert – Jacob Veenstra

Het halen van een doel is het startpunt van een nieuw doel zei John Dewey, een befaamd psycholoog ooit. Het eerste doel van dit seizoen was de Stadstriathlon in Weert, tevens Nederlands Kampioenschap over de Olympische Afstand (1500-40-10).

De langste wedstrijd van het Eredivisie seizoen het vroegst, wat qua opvolging van doelen zijn eigen merkwaardigheden met zich meebrengt.
Merkwaardig was er wel meer. Net zoals vorig jaar startten de dames vroeg, zo vroeg dat het herenteam, eenmaal aangekomen in de teambus van hoofdsponsor Runnersworld Groningen, nog net een glimp meekreeg van finishende dames, maar dat was het ook wel.

Het herenteam bestond deze keer uit Erik Schröder, Henk-Jan Dolsma, Remy Vasseur en ik. Tim Stoffelsma kreeg een wildcard voor het NK, maar zijn prestaties zouden niet meetellen voor de Eredivisie teamuitslag.
Nog over merkwaardig. Het chaotisch oproepen van de atleten, het rommelig te water gaan en opzwemmen en tenslotte de rollende start waren dat zeker. Het boven- en onderwater gevecht wat volgde was voor deze, toch redelijk ervaren, atleet een ervaring die tot flink wat blauwe plekken heeft geleid. Gentlemanship reikt tot de watergrens blijkbaar. Ook werd er gewoon ouderwets vals gespeeld, door atleten die de achterste boei aan de binnenzijde rondden.

Een heftige strijd, waarbij Erik als eerste uit het water kwam, HJ zich nestelde in de grote achtervolgende groep, Remy en Jacob net de boot misten en Tim dankzij een slechte startpositie zich niet kon mengen in dat geweld.
De eerste ronde van 6 bepaalden het eindbeeld voor de meeste atleten. Remy, Jacob en Tim kwamen in een grote 2e groep terecht waar niet werd gereden. Zelf hadden we daar ook geen belang bij, De teamies voor ons, wisten we vantevoren, hadden mindere loopbenen dan wij.

HJ handhaafde zich in de 1e grote groep terwijl Erik op het kantje zat bij de kopgroep. Dat kantje ging er af, mede dankzij team Canyon Fusion. Zij gebruikten slim een ‘maas in de wet’ waardoor een zeer hardfietsende maar langzaam zwemmende teamgenoot zich liet dubbelen waarna hij er flink de zweep over legde. Dit gecombineerd met windkracht 6 mee of tegen maakte een onhoudbare situatie voor Erik.

Na 6 rondes fietsen konden we aanvangen met 6 ronde lopen. Erik’s loopbenen waren niet op afspraak na een heroïsch gevecht om op de fiets aan te haken en moest alle teamgenoten in de aankomende rondes laten gaan, HJ liep solide en vooral Remy rukte hard op met een 6e looptijd. Ook Tim haalde HJ bij, en ik…. Ik had niet de dag die ik voor ogen had. Uiteindelijk liepen we naar uitslagen in de middenmoot (plek 30-70) en haalden we als team een 12e plek. Wat een vooruitgang is op vorig jaar.
Maar zoals gezegd kan en moet het beter. Dat kan bij Triathlon Amsterdam Noord West komende zondag. Hier gaat het team een totaal nieuw concept aan; een mass start teamwedstrijd, waar de tijd van de 3e telt.

Doel gehaald. Op naar de volgende.

Jacob

Voor foto’s klik hier.

Voor alle uitslagen klik hier.