Terugblik seizoen 2019

Het seizoen zit er weer op en ook in de teamcompetities waarin we als Triteam Groningen uitkomen (startverband tussen GVAV en Tritanium) zijn alle kampioenen bekend. Het was weer een mooi seizoen dat begon met gezamenlijke trainingen op een fris rondje Peize / Appelbergen en een aantal zondagochtend zwemtrainingen. Hieronder volgt een kort verslag van het afgelopen seizoen van de verschillende teams.

4^e divisie mannen

Het vierde divisieteam is net als de andere teams een gemixt team, dit jaar bestaande uit vijf Tritanen en vier GVAV’ers. En meer dan de andere teams een team waarin kennis wordt gemaakt met deze competitiewedstrijden. Dit jaar startten vier van de negen teamleden voor het eerst in deze teamcompetitie. Het doel voor ons team was om iedereen de mogelijkheid te geven in een wedstrijd te starten, met hopelijk een top 10 als eindresultaat. Uiteindelijk is iedereen in minimaal twee wedstrijden gestart. Daarbij komen de meesten van ons niet in de buurt van wat de mannen in de eerste teams doen, maar we zetten wel ons persoonlijk best mogelijke resultaat neer. Dat je voor een teamresultaat strijd geeft de wedstrijden dan ook wel iets extra’s. 

De eerste wedstrijd dit seizoen was een Team Time Trial in Almere. Met Alnout, Jerzy, Martijn en Gert Jan aan de start een volledig GVAV-team. Doel is als team de snelst mogelijke tijd neer te zetten. Wat nog het beste in het geheugen staat is dat het water net warm genoeg was om te mogen zwemmen. Zwemparcours en fietsparcours hebben we met zijn allen gecompleteerd. Bij het lopen heeft Alnout de rest laten gaan en hebben de overgebleven drie mannen een twaalfde plaats weten binnen te slepen. 

De tweede wedstrijd in Weert leek lang een stormachtige te worden volgens de weerberichten, dit viel achteraf mee. Wel werd de wedstrijd veranderd van een stayer-OD, naar een stayer-sprint. Dit keer met een volledig team van Tritanen, met Bas, David, Janco en Thomas. Ondanks of misschien wel juist daardoor was dit de wedstrijd met het beste resultaat, de negende plaats. Met individueel zelfs een tweede plaats voor Janco.

De derde wedstrijd vond plaats in Rotterdam, een team-relay. Wederom mocht er gestayerd worden. Bijzonder was dat hier noord en zuid tegelijk startten, ofwel zo’n 50 teams. Het team was bijna gelijk aan de vorige wedstrijd, waar alleen Martijn in plaats van Janco startte. Voor ons Groningers was het David die het spits afbeet. Afgelost door achtereenvolgens Thomas, Bas en Martijn. Elke ronde kwam het veld iets verder uit elkaar te liggen. Nadat een ieder een supersprint triatlon had afgelegd, ofwel 20 minuten compleet kapot gaan. Weer een goed resultaat met de tiende plaats en over de twee divisies samengenomen veertiende.

De vierde wedstrijd is wat we dan de thuiswedstrijd moeten noemen, in Klazienaveen. Ook de eerste “gewone” wedstrijd. Een sprint wedstrijd waarin niet gestayerd mocht worden. Janco werd door de heren van Triteam 3 geleend om daar in de wedstrijd zwemles te geven. Deze wedstrijd maakte onze laatste troef ook zijn eerste start voor het team: Timon (Tritanium), en naast hem Alnout, Jerzy en Gert Jan. Een aantal die zich hier niet helemaal fit voelden en iemand die bij het zwemmen nog half knock-out werd getrapt, was dit duidelijk onze moeilijkste wedstrijd en uiteindelijk een achttiende plaats. Te verklaren, maar niet waarop je hoopt.

Alle voorgaande wedstrijden waren al voor de zomervakantie, de laatste en enige daarna was de wedstrijd in Zaandam. Wederom een non stayer sprint. Dit keer met Bas, Martijn, Timon en Thomas. Het water was ondertussen weer een stuk frisser dan we gewend waren van de weken ervoor, officieel een graad of 19, volgens de speaker eerder 17. Na het zwemmen was het lastig om weer warm te worden, al werd daar wel alles aan gedaan met onverwachte obstakels op het fiets- en loopparcours; spookrijdende jury en inhalende motoren vlak voor een bocht, een wedstrijd met genoeg verhalen. Uiteindelijk met een dertiende plaats wel het gehoopte eindresultaat: een tiende plek in de eindstand.

Wederom een leuk jaar sporten met elkaar. Zoals verwacht en gehoopt handhaving in de divisie. Volgend jaar een nieuwe ronde nieuwe kansen, en gaan we zien of we er dan meer uit kunnen halen.  

3^e divisie mannen – Triteam Groningen 3 promoveert!

Ook dit seizoen was het 3e team weer te vinden in de 3e divisie. Wederom was promotie het doel, daarvoor was een plek bij de eerste drie teams vereist. De eerste wedstrijd in Almere was een Team Time Trial, een wedstrijd die ons meestal op ons lijf geschreven is. Helaas hadden we gedurende de race wat tegenslagen, waardoor we slechts 7e werden. Dit zorgde alleen maar voor meer motivatie binnen het team!

Ondanks buitenlandse tripjes en veel blessureleed werden de resultaten beter en beter. 5e in weert, 4e in Rotterdam en met een sterke bezetting de eerste podiumplek in klazienaveen: 3e! Met een 5e plek in de afsluitende wedstrijd in Zaanstad werd promotie veilig gesteld. Weliswaar 4e in de eindstand, maar het sterke Hellas uit Utrecht kan niet gebruik maken van hun promotierecht, waardoor Triteam Groningen 3 volgend jaar in de 2e divisie te vinden is!

2^e divisie dames

De twee 2de divisieteams van de dames zijn een mooie combinatie tussen kennismaken met triathlon als teamsport, maar ook met hard werken voor goede prestaties! Het was een gevarieerd seizoen, waarin door een Team Time Trial in Almere al direct een echte teamspirit ontstond door elkaar letterlijk over de finish te duwen. Een goede basis, die voor nog meer goede prestaties zorgde in het seizoen, en de teams kwamen steeds hoger in het klassement terecht. Maar je leert je team pas echt kennen na een nachtje met elkaar ‘kamperen’ in een studentenhuis in Rotterdam, omdat de start van de wedstrijd zo vroeg was. Een ouderwets slaapfeestje, samen gezellig aan het ontbijt en vervolgens knallen in de race! Gezelligheid, lol en prestatie. Het was een seizoen vol hoogtepunten, met als klapper wel de wedstrijd in Utrecht: samen met de mannen het hoogste treetje van het podium! En door nog even flink aan te zetten in de finale een 3de en 19de plek in het eindklassement! 

Volgend jaar komen de teams uit in twee verschillende divisies: de 3de en de 2de, waardoor ze allebei goed met hun niveau mee kunnen komen. 

2^e divisie mannen

Het seizoen 2019 was een succesvol seizoen voor de mannen van Triteam Groningen 2. Vooraf was de doelstelling promotie naar de 1^e divisie en dit is glansrijk gelukt. Het begon in mei in koud water in Almere, waar in een Team Time Trial (een soort ploegentijdrit waarbij je met 4 start en de tijd van de 3^e telt) een mooie 2^e plek werd behaald. Sam, Frank, Bart en Mathijs stelden met constante tijden op het zwemmen, fietsen en lopen dit podium veilig. De volgende wedstrijd die op het programma stond was een stayer OD in Weert, dit werd echter last minute veranderd in een stayer sprint. In mooi helder water zwom Frank goed en kwam in de kopgroep terecht. Jochem en Mathijs in een grote groep daarachter en Bart moest een heel stuk alleen fietsen. Na het lopen werd een 4^e plek overall behaald, waar mogelijk op een podiumplek was gehoopt. Na Weert volgde een supersprint relay in Rotterdam. Hierbij gingen Henk Jan, Orestes, Bart en Frank los op 1/16^e triathlon, waarbij steeds de volgende in de estafette moest worden aangetikt. Dit sprint-geweld resulteerde in een 5^e plek en een 3^e plek in de tussenstand met 4 punten achterstand op Hellas en 3 andere teams zeer dicht bij elkaar.

In juli werd er koers gezet richting Utrecht voor wedstrijd 4, een klassieke sprint in Utrecht. Hier kon in een spannende race het hoogste treetje beklommen worden door Peter, Jacob, Orestes en Mathijs. Met nog 1 wedstrijd te gaan (wederom een klassieke sprint) in Zaanstad vonden we onszelf terug op de 2^e plek in de tussenstand met nog 2 punten achterstand op de nummer 1 Hellas en respectievelijk 1 en 2 punten voorsprong op Weesp en ASU Amsterdam. Met slechts twee promotieplekken te vergeven kon het nog alle kanten op en als alles mee zou zitten zou misschien zelfs een kampioenschap nog mogelijk zijn. De zelfbenoemde ‘oudjes’ Henk Jan en Jacob kwamen met Mathijs en Orestes aan de start. Overtuigend werd er gewonnen en na lang rekenwerk van de organisatie van de teamcompetities was de conclusie dat met een gelijk puntenaantal, maar over het hele seizoen een 4 plekjes beter plaatsingscijfer (doelsaldo), Tirteam Groningen 2 kampioen werd van de 2^e divisie Noord. Een enigszins verrast Hellas-team moest daardoor het kampioenschap laten aan Triteam Groningen 2. Voor het onnavolgbare interview na het behalen van het kampioenschap, bekijk even dit filmpje: https://youtu.be/G6wYcenV4yc. Tot slot moeten naast de starters van dit jaar ook Symen en Harm-Jan nog zeker even genoemd worden, die om verschillende redenen dit jaar niet zijn gestart, maar wel hebben bijgedragen aan het kampioenschap. Volgend jaar schuiven we dus weer door naar de 1^e divisie, een nieuw jaar met nieuwe kansen een niveautje hoger.

1e divisie dames Triteam Groningen

Met een mooie mix van ervaren atleten en een aantal enthousiaste jonge Tritanen vond eind 2018 de kick off plaats voor het nieuwe seizoen. In de winter werd op de maandelijkse Triteam-zondagen samen getraind, voor zover dat mogelijk was. Begin maart volgde het eerste testje, de zwemloop in Drachten. Eerst 500m zwemmen in Zwembad De Welle en daarna in je trisuit 5 km rennen door de wijk rondom het zwembad, traditiegetrouw met hondenweer; kou, sneeuw en hagel. Alleen de buurtbewoners die door hun hond gedwongen werden om naar buiten te gaan keken er wat gek van op. Niet voor watjes. Dat kwam ook van pas tijdens het trainingskamp eind april. De eerste competitiewedstrijd zou voor de ere- en 1e divisie een triple mix zijn: 3 korte triatlons in wisselende volgorde. Weer of geen weer, dat format zou geoefend worden. En zo verbaasden we ook de bezoekers van het net geopende paviljoen bij Nijstad, door tijdens dat oefenwedstrijdje in trisuit te fietsen, rond het paviljoen te rennen en een paar keer 100 m zonder wetsuit in ijskoud water te zwemmen/ploeteren* (*er zwerven beelden op FB, oordeel zelf..). Maar we hadden wel mooi dat rare format geoefend!

Les 1 bij teamcompetie triathlons: het gaat altijd anders dan je denkt. Het format bleek kort voor de eerste wedstrijd op 19 mei geruild te zijn voor een teamtriathlon. Daarbij moet je dus samen blijven tijdens de onderdelen. Oei. Daar was bij de samenstelling niet op gerekend. Anne (Borst), Lydwien, Floor en Karla stonden aan de start. Dit zou voor (talentje) Floor haar 2e triathlonwedstrijd zijn. Ingespeeld op samen blijven waren alleen Lydwien en Karla. Het zwemmen ging prima, Floor werd in de benen meegenomen. Met het fietsen wisselden Anne en Karla met name het kopwerk af, om het team zo snel mogelijk bij de tweede wissel te krijgen. De laatste km’s alles eruitgeperst door Karla op kop, waarna Anne, Floor en Lydwyn er als een speer vandoor gingen, met een mooie 7e plek als resultaat, van de 19 best wel sterke teams in deze divisie. Mooie start!

De tweede wedstrijd was in Weert, de OD. Marrijtje, Floor, Baukje en Milou stonden aan de start. Daar bleek dat zwemmen (nog) niet onze grootste kwaliteit is en ook de keuze van 2 om zonder wetsuit te starten hielp daarbij niet echt. Marrijtje en Floor kwamen iets na de helft van het veld uit het water, Baukje en Milou in de achterhoede. Tijdens het fietsen had met name Floor de smaak goed te pakken en wist een mooi aantal plekken op te schuiven. Marrijtje liet even zien wat hardlopen is en liep met een 2e tijd van het hele veld, in 41 minuten op de 10 km, ruim 30 dames voorbij. Het sterke fietsen van Baukje en de super-run van Milou (4e looptijd) maakten helaas weinig plekken goed, waarmee het team op een toch wel teleurstellende 17e plek eindigde en daarmee aardig zakte in het klassement. Het niveau is hoog. Door de herindeling van de competitie volgend jaar zouden er 8 teams, dus 12 t/m 19 degraderen. En dat was toch zeker niet de bedoeling. Werk aan de winkel dus.

Zo waren we klaar om te starten in Rotterdam, waar de triple mix alsnog aan de orde kwam. Dit keer met Lydwien, Floor, Marrijtje en Lana (geleend uit de 2e divisie wegens gesignaleerde successen en ook al zo’n looptalent). De start was goed en iedereen kwam boven verwachting goed uit het water na het eerste stukje zwemmen. Karla stond als coach in de wisselzone om de fietsen na de eerste keer weer klaar te zetten. De schoentjes moeten er weer op, helm goed leggen etc. De eerste fietsers kwamen binnen. Lydwien en Floor zaten er goed bij. Maar wie er ook binnenkwamen, geen Marrijtje, geen Lana. Zelden als coach zo’n shitgevoel gehad. Waar blijven ze en wat is er mis? Volgens de officials zou er een crash zijn geweest, was er een ambulance onderweg. Toen kwam eindelijk Lana eraan. Dat zag er niet goed uit, maar ze fietste nog. ‘Marrijtje is ok, maar heel zwaar gevallen, echt niet goed’, vertelde Lana duidelijk erg geschrokken (understatement..). Gevolgd door de vraag: moet ik doorgaan? Nou is het motto vaak niet zeuren en gaan… maar hier was geen twijfel over. Dikke schaafwonden na een crash, zich rot geschrokken van Marrijtje, dit was duidelijk einde race.

Wat was er gebeurd? Een andere dame die haar schoenen in het peloton nog aan moest doen, had een rare slinger gemaakt. Daarmee had ze Marrijtje van de sokken gefietst, waarbij ook Lana onderuit ging. Waar Lana er met een behoorlijk aantal schaafwonden vanaf kwam (en gelukkig Marrijtje heeft weten te beschermen van naderende andere fietsers), bleek later dat er Marrijtje er vijf gebroken ribben en een geperforeerde long aan overhield. Godzijdank niet nog erger, maar wat een dikke ellende.

Ondertussen waren Lydwien en Floor bezig aan een topwedstrijd. Lydwien zou 8e worden, Floor 27e. Toppers. Maar hoe dubbel is dat. Het was wel erg fijn dat de eredivisie ook ter plekke was, waardoor onder andere Jacob en Fenna Marrijtje in de gaten konden houden. Het duurde allemaal heel lang voor de ambulance weer op het terrein was en vervolgens naar het ziekenhuis door kon. Groter kan de domper niet zijn op zo’n dag. Iedereen was zwaar onder de indruk van deze zware crash. Uiteindelijk bleek dat we ondanks de 2x DNF als team een 10e plek hadden gehaald en daarmee waren gestegen in het klassement. Bizar.

Eind juni stond de 4e wedstrijd op het programma in Holten. Naast de Tritanen Anne en Floor stonden onze ervaren troeven Esther de Vries (sr.) en Stefanie Bouma aan de start. Esther kwam als eerste van het team goed uit het water, iets daarachter Stefanie en Anne, en Floor nog wat verder in het veld. Stefanie fietste een top 10 tijd, maar Esther en Anne deden er niet veel langer over. Floor moest het fietsen in haar eentje doen. Stefanie ging na het fietsen hard door naar voren en finishte op een hele mooie 8e plek. Esther, Anne en Floor liepen alle drie een minuut of 25 over de 5,5 km en daarmee kwam het team op een 5e plek in totaal! Dat was een hele mooie opsteker, na Rotterdam.

De slotwedstrijd was weer een teamwedstrijd, in het altijd mooie Vroomshoop. Esther, Stefanie, Anne en Karla zouden starten. Helaas bleek een paar dagen voor de wedstrijd dat zowel Stefanie als Esther niet konden starten. En je mag maar 1 wissel doorvoeren…. Frustrerend, maar waar. Om het team zo goed mogelijk aan te vullen bleek Nienke (Vlak) beschikbaar om in te vallen. Ervaren en goed in alles, dat konden we goed gebruiken! Het zwemmen ging prima, het fietsen dankzij een paar dikke hoosbuien iets minder hard door de bochten dan wellicht mogelijk en bij het lopen bleek Anne nog wel wat over te hebben voor een flink duwtje in de rug, een km of 5 lang… Dankzij goed teamwork kwamen we op een mooie 7e plek, zowel in de daguitslag als ook in het eindklassement!

Terugkijkend op het afgelopen seizoen, zijn we trots op de samenwerking van het team in de 1e divisie. We hebben een mooie plek behaald, goede en ontzettend leuke wedstrijden gedaan, maar volgend jaar graag het rubber eronder en iets minder drama.

Lana heeft gelukkig alweer op het podium gestaan met de 2e divisie dames en Marrijtje is na een heftige periode van herstel inmiddels weer gesignaleerd op de zwemtrainingen en op de baan.

Dames en heren Triteam 1

Een mooi seizoen voor de Triteams 1. Na een goede winter, waar er samen hard werd getraind, met mooie en gezellige centrale trainingen, was iedereen er klaar voor. De toon werd gezet op de eerste (onverwachte) teamrace in Almere, waar beide teams een 7e plek wegsleepten, met zowel uitstekende individuele als teamprestaties. Die goede vibe werd vastgehouden in de rest van het seizoen en uiteindelijke landden beide teams op een 9e plek overall. Voor de heren het beste team (eind-)resultaat ooit, en voor de dames het beste resultaat in jaren. Een prachtige beloning voor het harde werk van de atleten en een bemoedigende voorbode voor wat er nog komen gaat, op naar volgend seizoen!